Dag Arda, Je hebt weer een intrigerende afbeelding geplaatst! Ik herken een metro-rijtuig, met lussen aan het plafond, passagiers die in twee rijen tegenover elkaar zitten. Op de een of andere manier (ik zie geen handen) houden ze een krant vast. Maar niemand is daarin verdiept! Het lijkt er op dat iedereen over de krant heen kijkt naar de knieën van de personen die tegenover hem/haar zitten. Met die benen is ook iets aan de hand. Naarmate ze dichter bij de randen van het schilderij komen, zijn ze meer vervormd. Net als de kranten versterken ze het perspectief van het metro-rijtuig in een tunnel. De gezichten van de passagiers lijken maskers. Ik denk dat de schilder vooral wilde spelen met de mogelijkheden van perspectief in een beperkte ruimte. De verschillende lijnen geven diepte aan het schilderij. De blik wordt gedwongen naar de staande man aan het eind van het rijtuig. Hij staat niet gewoon rechtop, maar buigt mee. Hartelijke groeten, Irene 1.10
Ha Irene, Dat is weer een mooie toevoeging. Zelf kijk ik eerlijk gezegd niet zo vreselijk goed naar wat ik plaats, als ik heb vastgesteld dat er een krant op voorkomt ben ik al tevreden. En zelfs dat gaat wel eens mis, zoals je misschien gelezen hebt in mijn 'correspondentie' met Ria S, eerder deze maand. Maar jij geeft het kunstwerk de aandacht die het verdient! En je neemt ook nog de moeite om wat je constateert en ervaart op te schrijven. Welbedankt weer en tot een volgende keer. Groet, Arda
Dag Arda,
BeantwoordenVerwijderenJe hebt weer een intrigerende afbeelding geplaatst! Ik herken een metro-rijtuig, met lussen aan het plafond, passagiers die in twee rijen tegenover elkaar zitten. Op de een of andere manier (ik zie geen handen) houden ze een krant vast. Maar niemand is daarin verdiept! Het lijkt er op dat iedereen over de krant heen kijkt naar de knieën van de personen die tegenover hem/haar zitten. Met die benen is ook iets aan de hand. Naarmate ze dichter bij de randen van het schilderij komen, zijn ze meer vervormd. Net als de kranten versterken ze het perspectief van het metro-rijtuig in een tunnel. De gezichten van de passagiers lijken maskers. Ik denk dat de schilder vooral wilde spelen met de mogelijkheden van perspectief in een beperkte ruimte. De verschillende lijnen geven diepte aan het schilderij. De blik wordt gedwongen naar de staande man aan het eind van het rijtuig. Hij staat niet gewoon rechtop, maar buigt mee.
Hartelijke groeten,
Irene 1.10
Ha Irene,
VerwijderenDat is weer een mooie toevoeging. Zelf kijk ik eerlijk gezegd niet zo vreselijk goed naar wat ik plaats, als ik heb vastgesteld dat er een krant op voorkomt ben ik al tevreden. En zelfs dat gaat wel eens mis, zoals je misschien gelezen hebt in mijn 'correspondentie' met Ria S, eerder deze maand. Maar jij geeft het kunstwerk de aandacht die het verdient! En je neemt ook nog de moeite om wat je constateert en ervaart op te schrijven. Welbedankt weer en tot een volgende keer.
Groet, Arda