dinsdag 29 april 2014

Gwen Meyerson


John Cheever

   De kranten zijn soms zo verwarrend. Ze komen maar met foto's van soldaten die sterven in oerwouden  en kraters vol modder, en er vlak naast zie je dan een advertentie voor een smaragden ring van veertigduizend dollar of een sabelbontjas. Het zou naïef zijn om te zeggen dat die soldaat voor smaragden en sabelbontjassen is gestorven, maar elke dag zie je het weer, de stervende soldaat naast de smaragden ring.

Uit: Bullet Park

woensdag 23 april 2014

Marc Chagall


Danilo Kiš

   Mijn vader had de gewoonte zijn neus te snuiten in een krant. Hij sneed de bladzijden van het Neues Tageblatt in vieren en bewaarde ze opgevouwen in de buitenzak van zijn redingote. Hij bleef dan plotseling staan, midden op een veld of ergens in het bos, hing zijn wandelstok over zijn linkerarm en begon te schetteren als een jachthoorn. Eerst heel hard, dan nog twee keer iets zachter. U had hem, vooral in het bos, zo tegen het vallen van de avond, tot wel een kilometer in de omtrek kunnen horen. Dan vouwde hij dat stukje van deze wat ketterse krant op en wierp het met zijn rechterhand in het gras, tussen de bloemen. Zo kon ik soms, als ik de koeien van meneer Molnár aan het hoeden was, ergens diep in het Grafelijk Woud, op plaatsen die naar ik dacht nog nimmer door mensenvoeten waren betreden, een vergeeld stukje Neues Tageblatt vinden, en dan dacht ik bij mijzelf, met enige verbazing: ook hier heeft mijn vader nog niet zo lang geleden rondgezworven.
   Nog wel twee jaar na zijn vertrek, toen het ons allang duidelijk was dat hij nooit meer terug zou komen, vond ik op een open plek, diep in het Grafelijk Woud tussen het gras en de korenbloemen, een verbleekt stukje krant, en ik zei tegen mijn zuster Anna: 'Kijk, dit is alles wat van onze vader is overgebleven.'

Uit: Familiecircus 

zondag 20 april 2014

Elena Alexandrovna Belova-Romanova


Gerrit Achterberg

Reiziger 'doet' Golgotha

II

Toen heb ik 't was op Cyprus in de krant gelezen:
J. v. N., Christus geheten,
is, na voor drie dagen gekruist te wezen,
zoals onze geachte lezers weten,

niet in Zijn graf gevonden: het was open.
Hardnekkige geruchten lopen,
dat Zijn discipelen de wacht beslopen,

toen deze sliep, en zo het lijk ontvreemdden.
Geëxalteerde vrouwen echter meenden,
dat zij Hem zagen wandelen door de beemden;

Maria moet gestameld hebben: Here!
Er zijn ook vissers, die beweren:
Hij heeft met ons gegeten bij de meren.

Maar dit is van bevoegde zijde wedersproken.
Men late zich geen knol voor een citroen verkopen.


Uit: Verzamelde gedichten

zaterdag 5 april 2014

Renato Guttuso


Karl Ove Knausgård

Soms was de stemming wat bedrukt, op een zaterdag werd ik wakker en stelde me voor hoe fijn het was geweest om een beetje alleen te zijn, naar een paar antiquariaten te gaan, ergens in een café de krant zitten lezen... We stonden op, gingen naar het dichtstbijzijnde café, bestelden een ontbijt, dat wil zeggen, pap, yoghurt, geroosterd brood, eieren, jus d'orange en koffie, ik zat de krant te lezen. Linda tuurde naar de tafel of keek om zich heen en zei ten slotte: moet je hier per se zitten lezen, kunnen we niet wat praten? Ja, natuurlijk, zei ik, ik sloeg de krant dicht en we praatten, het liep goed af, dat kleine zwarte vlekje in mijn hart was nauwelijks merkbaar, de vage wens om alleen te zijn en rustig te lezen zonder dat iemand iets van me vergde, verdween snel.

Uit: Liefde

Willem Boon